Juvenil romatoid artrit, çocukluk döneminde hareket kısıtlılığına sebep olan en önemli etkendir. Bu rahatsızlığın neden kaynaklandığı tam olarak bilinmese de, kişilerdeki genetik yatkınlığın, aynı zamanda çevresel etkenlerin bunda tetikleyici olduğu düşünülmektedir. Bazı viral enfeksiyonlar, travma, stres gibi etkenler bu tetikleyiciler arasında sayılabilir.
Bu faktörlere verilen otoimmün reaksiyonlar Juvenil romatoid artrit gelişimini tetiklemektedir. Genetik geçişli olmamasına rağmen, ailesinde romatizma olan kişilerde daha sık görüldüğü de bilinmektedir.
Juvenil romatoid artrit tipleri
Bu rahatsızlığın çocukluk döneminde görülme olasılığı binde birdir. Üç
farklı tipte ortaya çıkabilir. Hastalığın başlangıcından sonraki 6 aylık
süreçte etkilediği eklemlere bağlı olarak, 5 ve fazlasını tutarsa
poliartiküler, daha az eklemi tuttuğu zaman poziartiküler, beraberinde
ateş, hepatosplenomegali, lenfadenopati gibi bulguların görülmesi halinde
sistemik Juvenil romatoid artrit ya da still hastalığı olarak tanımlanır.
Çocuklarda 0-16 yaş arasında görülen rahatsızlık, ne fazla 1-3 yaş grubu
çocukları etkiler. Hastalığın tiplerine göre farklılık gösterse de,
kızlarda erkeklere oranla 2-6 kat daha çok etkili olur.
Hastalık etkilediği eklem sayısına ve bulgularına göre tiplendirilir. %
60 oranında görülen poziartiküler tipte hastanın yakınmaları genellikle
ayak bileği, diz gibi alttaki eklemlerde olmaya başlar. bu tip kalça ve
kol elemlerinde daha az görülür. Bu durum hastalığın ilerlediği zamanda
görülebilir. Hastada ateş ve sistemik belirtiler bulunmaz. % 30 oranında
görülen poziartiküler tip büyük, küçük eklemleri simetrik şekilde
tutabilir. Hastalarda hafif ateş, romatoid nodüller bulunabilir.
Hastalarda % 10 oranında görülen, 2 haftadan fazla devam eden ve akşamları
etkili olan ateş, pembe kırmızı döküntülerle başlayan sistemik tipte,
hastalarda ateş olduğunda eklem ağrıları daha fazla olur. Ateş düşünce
etkilerde kaybolur. Ciltteki döküntüler daha çok gövde, kol ve bacaklarda
yuvarlak ya da çizgi şeklinde oluşur. Hastalarda başlangıçta sistemik
belirtiler olur, ilerleyen zamanda eklem yakınmaları başlar.
Juvenil romatoid artrit bulguları
Hastalarda kronik sivonit bulunur. Bu subsinoviada ve hipertrofide
olursa, ödem, hiperemi ile hiperplazi de olur. Hastalığın tedavisi iyi
yapılmazsa ya da ilerleyen aşamalarında eklemde kıkırdak erozyonu, eklem
deformitesi gibi sorunlar oluşmaya başlar. Hastalardaki tipik yakınmalar
eklem kızarıklığı, şişkinlik, ağrı ve sıcaklık hissi olur. Hastalığın en
fazla etkilediği eklemler ise, ayak bileği, dizler, bacak eklemleri,
dirsek, el bileği, parmak eklemleri gibi bölgelerdir. Belirtiler kronik
şekilde etkili olur. Bunlara eşlik eden ateş, akciğer zarı, kalp zarı,
karaciğer, lenf nodu gibi tutulumlarda olabilir. Sabahları elem tutukluğu,
hareket etmede zorlanma, ağrı hissi gibi etkiler oluşur. Bunlar gün
ortasına doğru etkisini kaybeder.
Juvenil romatoid artrit tanısı
Hastalığın kesin tanı koymaya yardımcı olan klinik ve laboratuvar bulgusu
bulunmamaktadır. Buna rağmen olası tanı kriterleri bulunmaktadır. Bunlar;
hastanın 16 yaşın altında olması, bir ya da daha çok eklemi tutan 6
haftadan fazla süren artrit, tuttuğu eklem sayısı, Juvenil romatoid artrit
klinik belirtilerinin olması gibi kriterlerdir. Bunun yanında öteki artrit
türlerine ait belirtilerinde ayrıcı tanısı yapılmalıdır.
Juvenil romatoid artrit tedavisi
Hastalığın tedavisinde ilk aşama aspirin, iburufen, naproksen gibi
ilaçların kullanılmasıdır. Daha sonra yavaş etkili ilaçlar tercih
edilebilir. Nonstreoid antienflamatuar ilaçlar artrit tedavisinin
temelidir. Bunların analjezik etkileri daha hızlıdır. Antienflamatuar
etkisi yavaş olsa da, kısa sürede analjezik etkinin üzerine çıkması için
dozun arttırılması gerekir. Hastaların tedaviye verdiği yanıt 1-3 ay
arasında gerçekleşir. Bu nedenle 3 aylık periyotlarla AST, ALT, kreatin
kontrollerinin yapılması gerekir. Ciddi kardiyak tutulumu olursa, durum
daha ciddi olduğundan sistemik steroid kullanımı tercih edilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder