Yüz kemikleri anatomisi kas ve kemiklerden oluşmaktadır. Kemikler, omurgalı hayvanlarda iskeleti oluşturan, kemik dokusundan meydana gelen ve çeşitli büyüklüklerde olan sert ve dayanıklı parçalardır. İnsanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan her türlü etkiye dayanıklı organların genel adıdır.
Yüzde bulunan pek çok kemik kolaylıkla görülebilir. Ama eğer yüzde herhangi bir travma meydana gelmişse dokularda oluşan şişlik kemiklerin yapısının incelenmesini zorlaştırabilir.
Vücut Anatomisi: Beden
bilimi, yapı bilimi manasındadır. Genel olarak anatomi insan ya da hayvan
yapısı ve düzeniyle ilgilenen bir bilim dalıdır.
İnsan vücudu temel olarak 3 çeşitte ele alınmaktadır. Ayrıca vücut tipleri de kendilerine has özellikler göstermektedir.
Vücudunuzun çalışma şeklini, yaşlandıkça yaşadığınız değişiklikleri ve yaşa bağlı ağrılarla nasıl başa çıkacağınızı öğrenin
Bu çeşitler:
Ön kol kasları anatomi: Kol bölgesinde yer alan kaslar arka ve ön olmak üzere iki gruba ayrılarak incelenir. Ön grupta bulunan kaslardan M.brachialis ön kolun esas fleksör kasıdır. Pronasyon halindeki ki ön kola fleksiyon hareketini yaptırır. M.biceps brachii kası ise adından da anlaşılacağı üzere iki başlı bir kastır.
Kemikler
Omuz Anatomisi; Vücudun en hareketli iki ekleminden biri olma özelliğine sahiptir. İlki kalça eklemidir. Omuz çok kompleksli bir yapıdan oluşur. Bu yapıda 3 adet kemik, 4 adet eklem ve 26 adet kas vardır. İçerisinde özel yapılarda barındırır.
Mandibula anatomisi, diğer adı alt çene anatomisidir. Alt çene kemiği olan mandibula kafa ve yüz kemikleri arasında en önemli olanıdır. Mandibula anatomisi 15 ayrı bölümü vardır. Bunlar; condylar (çene eklem) baş, condylar boyun kısmı, pterygoid fovea, coronoid process, ramus, oblik çizgi, gonial açılanma, alveolar parça, corpus ya da gövde, mental foramen, mandibula kemiği alt sınırı, mental protuberance, mandibular foramen, üst ve alt mental çıkıntılar, sigmoid (mandibular) notchtur.
Mandibula anatomisinde ramus ve corpus veya gövde olarak adlandırılan iki önemli kısım bulunmaktadır. Ramus, çene kemiğinin temporal kemik ile eklemini oluşturmaktadır ve çiğnemeye yardımcı olan kasların yapışık halde bulunduğu bölümdür. Corpus ve ya gövde ise dişlerin olduğu ana gövde kısmıdır. Mandibulanın alt dişlerin yerleşmiş olduğu alveolar yapılar yaşla birlikte dişlerin dökülmesiyle kaybolmakta ve corpus atrofiye uğramaktadır.
Koroner Arter Anatomisi, arterin kelime anlamı atardamardır. Atardamarlar kalpten pompalanan kanı beyin, kas, kol, bacak, akciğer, karaciğer, mide, dalak gibi hayati organlara taşımakla görevlidir. Tüm dokular atardamarlar sayesinde beslenir. Koroner arter, aort ile miyokard içindeki kapiller ve yatak arasındaki damar yollarıdır. Sağ ve sol olmak üzere 2 büyük arter bulunmaktadır.
Sağ koroner arter ve sol koroner arter karşılıklı aort kapak liflerinin arkasından çıkarlar. Orifisleri sık bir biçimde valsalva sinüslerinin üst 1/3'ündedir. Aortik kapağın, oblik yerleşmesinden dolayı sol koroner arterin orifisi daha yukarıda ve daha arka kısımdadır. Kalp anatomisini 3 ana başlık altında incelemek mümkündür.
Kol anatomisi, bedenimizde çeşitli hareketlerin ve işlerin yapılmasında önemli bir rolü bulunan kol, iki bölüm halinde değerlendirilir. Omuz ekleminden dirseğe kadar uzanan kısım kol, dirsekten el bileğine kadar giden kısma ön kol denilir. Genellikle kol kavramı bu iki bölümün tamamına kullanılır.
Kol bölümünde humerus denilen tek kemik bulunur. Ön kol bölümünde ise, radius ve ulna olarak çift kemik bulunur. Kolun aşağıya, yukarıya, içe, dışa yani çeşitli yönlere hareketini omuz mafsalıyla, bölgedeki kaslar destekler. Kolda dört farklı kas bulunur. Bunların arasındaki ne önemli kas iki başlı olan pazu kasıdır.
Karaciğer Anatomisi; Karaciğer sağda bulunan, diaframın hemen altında yerleşmiş bir şekilde yer alan ve Glisson ismi verilen bir kapsül ile örtülü olan organımızdır. Bu periton, karaciğerin yalnızca arka ve alt kısmında inferiyor vena kava ve hepatik venlere yakın bir kısmını örtmez. Karaciğer insan vücudunda yer alan en büyük salgı bezidir. Karın boşluğu içerisinde yerleşmiş olan bu organın, karın ön duvarındaki izdüşümünü incelediği zaman, bazı çevreleri kapladığını görülür.
Sağ hipokondriak çevrenin tümü, epigastrium çevresinin büyük kısmı ve sol hipokondriak, çevrenin bir kısmı. Normal ağırlığı yetişkin olan erkeklerde 1400 ve 1600, yetişkin olan bayanda ise 1200 ve 1400 gramdır. Canlı olan bir karaciğerde yaklaşık olarak 850 gram kan eklenmektedir. Karaciğeri yerinde tutan yapılar, ligamentum falciforme hepatis, ligamantum teres hepatis, gastro-hepatik ligament, hepaduodenal ligament, koroner ligamentler, triangular ligamentler, karın içi basınç.
Kalp Anatomisi, anlamak için kalbin yapısı ve işlemini öğrenmek gerekir. Kalp anatomisi nelerden oluşur? Kalp anatomisi nasıl çalışır? Kanı ritmik hareketlerle pompalayarak kanın damarlar vasıtasıyla hücrelere ulaşmasını sağlar. Yani kalp dolaşım sisteminin motor organıdır. Çizgili kastan yapılı içi boş hayati bir organdır. Çizgili kastan yapılmış olmasına rağmen diğer çizgili kaslardan farklı olarak istemsiz çalışır.
Vücudun ihtiyacını bağlı olarak kalp dakikada 5-35 litre arasında kan pompalayabilir. Ortalama bir yaşam süresinde kalp 300 milyon litre kan pompalar. Kalp anatomisi günümüzde hala en çok incelenen anatomi dalıdır.
İnsan anatomisi, vücudun normal şeklinin, yapısının, vücuttaki organların, organlar arasındaki görev ve yapısal ilişkilerin meydana getirdiği bir kavramdır. İnsan vücudu hücre denilen en küçük yapısal ünitelerin, oldukça karmaşık fonksiyonları yapabilecek şekilde birliktelik oluşturmasıyla meydana gelmiştir.
Hücrelerin grup haline gelmesiyle dokular, dokuların belli bir işlevi yerine getirmek için birleşimiyle organlar meydana gelir. Yapısal farklılıkları olan organların bir arada olmasıyla da, işlevsel bütünlüğe sahip olan sistemler oluşur. İnsan anatomisi bu yapıların işlevlerini, diğer yapılarla bağlantılarını ortaya koyar.
İnce Bağırsak Anatomisi, sindirim sisteminin bir yapısıdır. İnce bağırsak sindirim kanalının mideden sonra başlayıp yaklaşık 5-6 metre uzunluğunda kalın bağırsakla sonlanan en uzun organdır. Yaklaşık olarak çapı 3-4 santimetredir. Yiyeceklerin kimyasal sindirimi ve emilimi ince bağırsakta gerçekleşir.
Bu işlemler emilim yüzeyinin genişliği özel yapılar mukus ve hormon salınımıyla gerçekleşir. İnce bağırsağın besinlerin sindirimini, emilimini sağlamak ve emilemeyen besinlerin kalın bağırsağa geçişini sağlamak gibi görevleri vardır.
El bileği anatomisi, El, 2 tane ön kol kemiği (radius ve ulna), 8 tane bilek kemiği (karpallar), 5 tane tarak kemiği (metakarpallar) ve 14 tane parmak kemiği dahil 29 tane kemikten oluşur. Çok farklı hareket becerisine sahip farklı eklem çeşitlerini ve üç tane ana siniri içermektedir.
El, dokunma duyusunun asal organıdır ve kavrama amaçlı özelleşmiştir. Elin radial yönü parmaklar ve başı parmak ile pinç (pinch/çimdik) kavramayı gerçekleştirirken ulnar yönü parmaklar ve avuç içi içinde kuvvetli kavramayı gerçekleştirir. Eldeki kemikler stabilite amaçlı merkezi ve sabit tek ünite ile çeviklik ve kuvvet amaçlı üç taşınabilir ünite şeklinde ayrılabilirler.
El anatomisi, dokunma duyusunun esas organı el, kavrama için özelleşmiş bir organdır. Elin radial tarafı olan kısım parmaklar ile başparmak ve de pinç kavramayı gerçekleştirirken aynı zamanda unlar tarafı da parmaklar ile avuç içi arasında kuvvetli kavramayı gerçekleştirmektedir.
Elde bulunan kemikler stabilite için merkezi ve sabit bir ünite ile kuvvet ve çeviklik için toplam üç mobil üniteden meydana gelmektedir. Sabit olan ünite iki ve üç metakarpellere sıkı bir şekilde bağlanmış sekiz karpal kemik içerir. Sabit olan ve uzanım gösteren üç mobil ünite:
Dil anatomisi, sahip olduğumuz 5 duyu arasında tat almanın gerçekleştiği organ olan dil, kaslardan oluşmuş bir yapıdır. Bu özelliğinin dışında besinlerin çiğnenmesi, yutma işlevinin yerine getirilmesi, konuşma refleksinin olmasına yardımcı organdır. Vücudumuzda kendini en hızlı yenileyebilen organımız da dildir.
Yenilen besinlerin tadını almamızı sağlayan dil sayesinde beyin besinleri
acı, tuzlu, ekşi, tatlı gibi sınıflandırmaya tabi tutar.
Boyun kasları anatomisi; Boyun, baş ve vücut arasında bir köprü oluşturması, çok sayıda hayati yapı içermesi ve bu yapıların sıkışık bir alanda bulunması dolayısıyla anatomik açıdan karmaşık bir bölgedir. Boynun iki ayrı yarısında duran bu kaslar baş hareketlerinden sorumludur. Dıştan manşon şeklinde bir deri ile sarılmışlardır. İçeride ise fascia cervicalis ile birbirlerinden ayrılırlar. Omurganın en hareketli parçasını boyun bölümü kasları oluşturur.
